© 01 Nov. 2011 Roel K Vos

Palmer

De keizer vond echter tijd voor het dicteren van een instructie van vijfduizend woorden met nauwkeurige aanwijzingen voor het over­steken van de Njemen en het binnentrekken van Kaunas. Tegen de avond, toen het uur van handelen naderde, kwam hij in betere stem­ming. Hij ontbood Caulaincourt en probeerde hem te overtuigen, dat het een korte veldtocht zou worden. 'Rusland zal binnen min­der dan twee maanden om vrede smeken,' zei hij. 'De grootgrond­bezitters worden bang en sommigen raken geruïneerd. Tsaar Alexander komt in een heel lelijke positie.' Daarna reed hij weg op Friedland om het naar de rivieroever brengen van de pontons gade te slaan.

Het oversteken van de Njemen was een briljante operatie. De ri­vier was betrekkelijk smal, nauwelijks breder dan de Seine bij Pa­rijs, maar het was van essentieel belang de troepen aan de overzij­de te hebben vóór de Russen geschut konden aanvoeren. Manschap­pen uit het korps van Davout hadden gerapporteerd, dat ze Rus­sische kanonnen aan de overkant hadden gezien; Davout zelf hecht­te geen waarde aan het bericht en na zijn rit langs de rivieroever had Napoleon alle reden het met hem eens te zijn. Zelf was hij ge­neigd te geloven, zoals hij tegenover Caulaincourt uiteenzette, dat de Russen reeds op de terugtocht waren. In ieder geval gebood de voorzichtigheid een snelle overtocht.